Let's hit the road!

Vanaf Hue naar Hoi An zouden we achterop de motor doen. Aan het ontbijt zeiden we nog tegen elkaar: ik wil wel een echte stoere glimmende motor! Zoals we niet gewend zijn van Vietnam waren de mannen op tijd! Suzan kreeg de grote motor, de Harley, en ik de kleine motor, een Suzuki. Serieus?! Dat was wel even een teleurstelling. Bij de eerste pauze voor een kopje spinaziethee (bah!) moest ook Suzan eraan geloven: het was maar een plakker en haar motor bleek een echte Honda! De motorrit was leuk maar een beetje duur voor wat we daadwerkelijk die dag gezien hadden. Maar uiteindelijk zijn we veilig aangekomen in Hoi An.

Hoi An is zeg maar het Milaan van Vietnam. Je kan er van alles laten maken. Natuurlijk dacht ik aan een mooi pak voor Paul en mooie sandalen voor pa (zodat ie niet meer met zijn jezussandalen hoeft rond te lopen). Maar Paul was er niet om te meten en nog 4,5 maand meesjouwen is ook niet leuk. Hoi An was heel toeristisch en eigenlijk was het wel gezellig maar er is verder niet veel te doen (behalve strand maar het regende nog steeds). Dus na 2 nachten hebben we de sleepingbus gepakt naar Nha Trang. Onderweg alleen maar regen, we komen daaraan en het is droog! Een lekker dagje strand! De golven waren heel hoog. Vroeger werden we in Spanje meegesleurd door de golven, nou hier kon je het water niet fatsoenlijk in en uit. 2 x wist ik niet waar ik bleef (salto's onder water, haar in de klit, zand overal!). Ik heb 5 min in mijn eentje gelachen want Suzan keek niet. De tweede dag lukte t al beter om t water in te komen maar eruit komen bleef een big issue.

Om 3pm vertrokken we met de bus naar Dalat. In de bergen was het best eng want je kon nog geen 2 meter vooruit kijken. Ik heb dan ook geen oog dichtgedaan omdat ik "aan het meerijden" was. Tijdens de afdaling werd het al snel minder en uiteindelijk zijn we veilig aangekomen in Dalat samen met de gastvrouwen van ons hostel in Nha Trang. Zij vroegen ons of we mee gingen eten en dus zijn we met een groepje soort loempia's gaan eten.

'S ochtends werd ik wakker van meiden die aankwamen en bij ons in de kamer zouden slapen. Ik weet niet waarom ik daar zo graag weg wilde maar ik hield me al 3 weken lang voor dat we op 24 oktober aan het strand zouden liggen met een lassie voor mij en een verjaardagscocktail (weer met vuur) voor Suzan. Dus ben ik gaan vragen of t nog mogelijk was om om half 10 te vertrekken met de easy riders. In Vietnam is dat natuurlijk geen probleem! Best day in Vietnam so far!!!! De twee mannen waren zo aardig en grappig en hun motoren waren groter en glommen dus dat was oké (ondanks dat het weer de Honda en Suzuki waren)! We gingen naar de waterval, silk factory, koffieplantage, sanddunes en kregen een Vietnamese lunch! Ik werd dit keer niet gelost in de afdalingen door Suzan en haar rider en na zo'n 150 km op de motor zijn we nu in het paradijs! Mui ne! Een klein minpuntje is dat er onderweg wat mis is gegaan met mijn Chanel waardoor mijn tas en ondertussen de kamer ruiken naar parfum. Dus ik zit na 3 weken al zonder parfum! 'S avonds hebben we Susans verjaardag ingeluid met een dansje en voor Suzan weer de brandende cocktail (dit keer was het rietje niet lek maar vloog in brand)! Vandaag gaan we haar verjaardag vieren aan het strand!

Dat was het weer voor nu!

Roelien: hoe gaat het met je thesis?
Rinske: laat me weten als je meer weet! Wij zijn btw hopeloos op zoek naar een slaapplek!
Wesley: waarom hoor ik niets van jou?
Lincy: hoe gaat het in je nieuwe huisje?

Liefs uit Mui ne